Maljuna sinjoro Sun, la onklo de mia boparenco Sun Qingfu, estis?iam brava. Iufoje kiam li ku?is tage por ripozi, ver?ajne io ascendis lian liton kaj li eksentis sin?anceli?ema kvaza??vebante en nuboj. Li pensis: ?u venus?eni min la vulpospirito? Subrigardante li vidis, ke alvenis io simila al kato, kun flavaj haroj kaj verda bu?o, kiu rampis de lia piedo malrapide kvaza?timis veki la maljunulon. Fine?i surrampis lian korpon. Kiam ?i tu?is lian piedon, la piedo ekatrofii?is. Kiam ?i tu?is lian membron, la membro ekmoli?is. Kiam ?i tu?is lian ventron, la maljunulo subite levi?is, kaptis kaj firme tenis?in je la kolo. La vulpo abrupte ekkriis, sed ne povis sin liberigi.
Sinjoro Sun tuj alvokis sian edzinon, por ke ?i ligu per rubando la talion de la vulpo. Tenante la du randojn de la rubando, sinjoro Sun diris ridante: "Oni diris, ke vi estas tre?an?ema. Nun mi fikse rigardu al vi kaj vidu kiel vi?an?i?os?" Apena?li diris tion, la vulpo subite malgrandigis sian ventron tiel maldika kiel tubo kaj preska?forglitis. Konsternite sinjoro Sun penis forte ligi?in, sed la vulpo?ifoje pligrandigis sian ventron tiom dika e?pli ol trabo kaj faris tiom malmola ke li ne povis subpremi. Kiam lia premo iom malstre?i?is, ?i refoje malgrandigis sin. Timante?ian eskapon, sinjoro Sun ur?e petis, ke lia edzino tuj mortigu?in, sed en hasteco la edzino ne sciis, kie forlasis la tran?ilon kaj ser?is ?irka?rigardante. Sinjoro Sun per sia rigardo maldekstren signis la lokon de la tran?ilo. Sed kiam li returnis sian kapon, li trovis en sia mano nur rubandon kvaza?ringon sen vulpo.
